Дејан Дуковски (1969) е еден од највлијателните и најизведувани македонски драмски автори, чие творештво го обележува преминот од југословенскиот кон современиот македонски театар. Неговото име е синоним за постмодерната драма во Македонија, а неговите текстови се препознаени како дел од поширокиот европски тренд на „нова драма“ или „in-yer-face theatre“. Со повеќе од сто и педесет евидентирани премиерни изведби на своите драми на сцените низ светот, Дуковски е најизведуваниот македонски автор надвор од Македонија. Освен драмски текстови, Дуковски е автор и на сценарија и драматург.

Дипломирал драматургија на Факултетот за драмски уметности во Скопје во 1990 година, во класата на Горан Стефановски. Во раните 90-ти работи како драматург во Македонската радио-телевизија, од 1993 година е дел од наставниот кадар на Факултетот за драмски уметности – Скопје, како асистент по предметот Филмско и телевизиско сценарио, а од 1996 година е доцент на Катедрата за драматургија на истиот факултет. Од 2015 година е драматург во Македонскиот народен театар. Престојувал на резиденција како писател во Дојче шаушпилхаус во Хамбург, Германија.

Неговото творештво се развива во период на политички и културни потреси: распадот на Југославија, транзицијата кон независна држава и потребата за нови уметнички јазици што ќе го изразат искуството во времето на постсоцијализмот. Во тој контекст, Дуковски се појавува кон крајот на 80-тите со драми како Балканска гротеска (1988), Последниот балкански вампир (1989), а веднаш потоа и со Силјан Штркот шанца (1991), кои го најавуваат неговиот специфичен авторски ракопис: ироничен, фрагментиран, со ликови на работ на општеството.

Во 1992 ја пишува Балканот не е мртов, драма која станува симбол на новата македонска постмодерна драма, поставувана во повеќе земји во Европа. Неговиот најпоставуван текст е Буре барут (1994) кој, покрај праизведбата во МНТ (1994), изведен е и на повеќе од педесет сцени и преведен на многу јазици во Европа и светот. Буре барут доживува премиера неколку месеци пред Разнесени на Сара Кејн и често се наведува како претходник на „in-yer-face“ драмата. Филмската адаптација на текстот, во режија на Горан Паскаљевиќ, добива меѓународни награди, меѓу кои ФИПРЕСЦИ награда за најдобар филм (Венеција, 1998), Гран при на фестивалите во Анталија, Хаифа и Скопје, и награда од Европската асоцијација на критичари (Лондон, 1998).

Неговите текстови се карактеризираат со фрагментарна структура, директен јазик, ликови во апсурдни ситуации и тематизација на Балканот. Користи постмодернистички пристап и рециклира познати македонски драмски наративи. Таков е случајот во Балканот не е мртов, каде што ја реинтерпретира Македонска крвава свадба на Војдан Чернодрински, и во Силјан Штркот шанца, каде што основниот мотив е приказната на Марко Цепенков.

Награден е и на БИТЕФ – Белград (1997) за Маме му ебам кој прв почна, добитник е на наградата „Војдан Чернодрински“ (1993, 1995), како и на „Бронзена камера 300“ на ИФФ „Браќа Манаки“ (1998).

Дуковски е автор чиј театарски јазик ги надминува локалните рамки и се вмрежува во пошироката европска драмска сцена. Неговите дела се преведени на осумнаесет јазици и поставувани на повеќе од сто и педесет сцени низ светот. Со своето творештво тој придонесува за редефинирање на македонскиот театар по осамостојувањето и за неговото меѓународно позиционирање.

Драмски текстови:

Дух кој оди (2014)
Изгубени Германци (2011)
Утерус (2009)
Мухарем не е мртов (1989)
Празен град (2007)
Галилео Галилеј (2006)
Гласот на Хомер (2005)
Другата страна (2004)
Дракула (2002)
Маме му ебам кој прв почна (1996)
Буре барут (1994)
Балканот не е мртов (1992)
Џинот и седумте џуџиња (1991)
Силјан штркот шанца (1991)
Последниот балкански вампир (1989)
Балканска 3а/II (1988)

Филмски сценарија:

Една ноќ во Лајка (краткометражен документарен филм) (2017)
Балканот не е мртов (2013)
Како во лош сон (базиран на текстот Маме му ебам кој прв почна) (2003)
Ѕвонење во глава (2002)
Буре барут (американски наслов „Кабаре Балкан“) (1995) копродукција на продуцентските куќи од Македонија, Франција, Германија, Турција, Југославија и Грција
Балкан блуз (краткометражен игран филм) (1998)
Светло сиво (омнибус) (1993)